هدف پژوهش حاضر، تحلیل عاملی موانع بازاریابی جذب و توسعه هواداران باشگاه های لیگ حرفه ای فوتبال ایران است. روش پژوهش، توصیفی و از نوع پیمایشی است. با توجه به ماهیت پژوهش، کلیه مدیران عامل و هیئت مدیره باشگاه های لیگ برتر فوتبال (90 نفر)، کارشناسان فوتبال (150 نفر) و برخی از استادان مدیریت ورزشی دانشگاه های کشور (120 نفر) که با موضوع پژوهش آشنایی کافی داشتند، جامعه آماری پژوهش را تشکیل می دادند. با استناد به جدول حجم نمونه مورگان، در گروه مدیران باشگاهی (63 نفر)، اعضای هیئت علمی دانشگاه (60 نفر) و کارشناسان فوتبال (98 نفر)، به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. ابزار اندازه گیری اولیه بر اساس مطالعه مبانی نظری و پیشینه پژوهش طراحی شد که پس از اظهار نظر 15 نفر از استادان دانشگاه و کارشناسان فوتبال، تعدیل شد. سپس، برای تعیین روایی سازه از روش آماری تحلیل عامل اکتشافی استفاده شد. مقدار معیار کایزر، مایر، الکین برای تعیین کفایت اندازه نمونه برابر 718/0 و سطح معنی داری آزمون کرویت بارتلت برای بیان همبستگی بین متغیرها 001/0 بود. همچنین ضریب آلفای کرونباخ آن در مطالعه راهنما 838/0 به دست آمد. یافته ها نشان می دهد هفت عامل مدیریت روابط عمومی، مکان، قیمت گذاری، کانال های توزیع، قدرت های فراسازمانی، محصول و مدیریت کیفیت و فرآیند به عنوان موانع مهم جذب و توسعه هواداران قابل شناسایی اند. این عوامل در مجموع 56/49 درصد واریانس موانع بازاریابی جذب و توسعه هواداران را تبیین می-کنند. بنا بر نتایج آزمون فریدمن، اولویت های موانع بر اساس میانگین رتبه به ترتیب عبارت اند از: محصول (16/4)، مکان (09/4)، قدرت های بازار (01/4)، قیمت گذاری (84/3)، روابط عمومی (72/3)، فرآیند (68/3) و کانال توزیع (26/3). توصیه می شود مدیران بازاریابی سطوح مختلف فوتبال ایران با در نظر گرفتن عوامل شناسایی شده و اولویت بندی آن ها برنامه ریزی مؤثری برای جذب و توسعه هواداران صنعت فوتبال ایران داشته باشند.
