در این مقاله به معرفی گروه بندی های سنّی به عنوان یکی از منابع جدید نابرابری و قشربندی اجتماعی و چگونگی تفاوت در جهت گیری های فرهنگی حاصل از آن پرداخته می شود. هدف اصلی این مقاله بررسی چگونگی تفاوت و یا تضاد ارزشی و نگرشی در گروه بندی های فوق الذکر است. برای نیل بدین هدف از روش فراتحلیل کیفی مطالعات پیشین استفاده شده است. نتایج نشان می دهد که فرض وجود شکاف و جدایی ارزشی بین جوانی و بزرگسالی قابل تردید است. اما علی رغم شباهت در فرض های بنیادی و ارزش های هدف و غایی قشربندی سنّی، راه های رسیدن بدین ارزش ها و جهت گیری های ابزاری آن ها متنوع شده و از یکدیگر فاصله گرفته است. در واقع می توان این طور ادعا نمود که بعضی از تحولات ساختاری ظاهراً به دلیل وسعت فراگیری، همه اقشار سنّی و گروه های اجتماعی را در حوزه های ارزشی تحت تأثیر خود قرار داده و برخی دیگر تنها در محدودة کوچک تر و در رابطه با گروه های خاص منشأ اثر بوده است و در این حیطه نیز تنها تفاوت در راه و روش ، موجب تمایزات فرهنگی قابل رؤیت در گروه های سنّی شده است.
