اهداف هدف این مطالعه تدوین و آزمون سه مدل رقیب برای تبیین مشکلات خوردن بر اساس مدل نفوذ سه عاملی خانواده، همسالان و رسانه ها بود. مواد و روش ها روش پژوهش حاضر همبستگی است. شرکت کنندگان 200 زن مراجعه کننده به کلینیک های تغدیه و باشگاه های ورزشی مشهد بودند که با روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. شرکت کنندگان پرسش نامه های نگرش های خوردن، روابط چندبعدی بدن خود، مقیاس درک تمسخر والدین دوستان و نگرش فرهنگی اجتماعی را تکمیل کردند. فرضیه ها به روش تحلیل مسیر و با استفاده از نرم افزار 8.8 Lisrel V تحلیل شدند. یافته ها یافته ها نشان داد مدل دوم در مقایسه با سایر مدل ها برازندگی مناسب تری دارد. برخلاف آنچه فرض شده بود، در این مدل مقایسه اجتماعی بر نارضایتی از تصویر بدن اثر مستقیم نداشت و اثر مستقیم نارضایتی از تصویر بدن بر پرخوری و مهار مصرف معنادار نبود. در این مدل عامل خانواده و مقایسه اجتماعی بر پرخوری اثر مستقیم و از طریق مهار مصرف بر آن اثر غیرمستقیم داشتند. رسانه ها از طریق مقایسه و مهار مصرف بر پرخوری اثر غیرمستقیم داشتند. همسالان بر پرخوری و مهار مصرف اثرگذار نبودند. نقش واسطه ای نارضایتی از تصویر بدن تأیید نشد.. ن تیجه گیری مدل نفوذ سه عاملی در تبیین مشکلات خوردن، می تواند به عنوان مدل مؤثری استفاده شود.
