مقایسه ی خودکنترلی رفتاری در نمیرخ های مختلف امیدواری دانشجویان: تحلیل فرد-محور (مقاله علمی وزارت علوم)

چکیده

در جریان یادگیری، متغیرهای زیادی مثل انگیزش، عزت نفس و سبک های یادگیری می توانند بر یادگیری تأثیر بگذارند. در این میان، شواهد پژوهشی نشان داده که امیدواری یکی از عوامل مهم در بهبود عملکرد دانشجویان است. پژوهش حاضر باهدف تعیین نیمرخ انگیزش دانشجویان با استفاده از رویکرد فرد-محور و مقایسه خودکنترلی رفتاری با توجه به این نیمرخ ها انجام شد.این پژوهش یک مطالعه توصیفی- علی مقایسه ای است. تعداد 204 نفر دانشجوی دانشگاه قم که به روش خوشه ای چندمرحله ای انتخاب شدند. مقیاس های خودکنترلی تانجنی (2002) و امیدواری اشنایدر (1991) را تکمیل نمودند. برای تحلیل داده ها از روش تحلیل خوشه ای، تحلیل واریانس یک راهه بهره گرفته شد. براساس نتایج حاصل از تحلیل خوشه ای، سه خوشه انگیزشی برای دانشجویان به دست آمد: 2/38 در خوشه کمیت پایین، 7/38 درصد در خوشه کمیت متوسط، 25 درصد در خوشه کمیت بالا قرار گرفتند. خودکنترلی رفتاری خوشه کمیت پایین، کمتر از سایر خوشه ها بود.یافته های به دست آمده می تواند به مسئولین حوزه آموزش کمک نماید تا با طراحی برنامه های مداخله ای تربیتی در ارتقا و یا حفظ امیدواری دانشجویان به ویژه دانشجویان سال آخر، در طول سال های تحصیلی اقدامات مؤثری را انجام دهند.