هدف این تحقیق بررسی رابطۀ هوش‌اخلاقی با ابعاد اعتمادآفرینی مدیران و روش آن ازنظر هدف‌های کاربردی و به‌لحاظ شیوۀ جمع‌آوری داده‌ها، توصیفی و از نوع همبستگی بود. جامعۀ آماری این پژوهش مدیران دانشگاه آزاد اسلامی قم و نمونۀ آماری 84 نفر بودند که بر اساس جدول مورگان، به‌شیوۀ تصادفی ساده انتخاب شدند. ابزار جمع‌آوری داده‌ها دو پرسش‌نامۀ استاندارد هوش اخلاقی لینک و کیل با چهار مؤلفۀ درستکاری، مسئولیت‌پذیری ،گذشت و دلسوزی، با پایایی 86/0 و پرسش‌نامۀ اعتمادآفرینی (اسماعیلی و همکاران) با ابعاد اعتماد راسخ، اعتماد مبتنی‌بر صداقت، اعتماد فراگیر، اعتماد پایدار و اعتماد متقابل با پایایی 82/ 0 بر اساس آلفای کرانباخ بود. تجزیه‌وتحلیل داده‌ها بر اساس روش‌های آمار توصیفی و استنباطی در حد آزمون همبستگی گشتاوری پیرسون وT برای معنی‌داری رابطۀ دو متغیر نشان داد: 1. بین هوش اخلاقی و اعتمادآفرینی مدیران دانشگاه در سطح 0.99 رابطۀ مثبت و معنی‌داری وجود دارد؛ 2. بین هوش اخلاقی و اعتماد راسخ، اعتماد مبتنی‌بر صداقت، اعتماد فراگیر، اعتماد پایدار و اعتماد متقابل رابطۀ مثبت و معنی‌داری در سطح اطمینان 99/0 وجود دارد. برخورداری مدیران دانشگاه‌ها از هوش اخلاقی، زمینه‌‌ساز اعتمادآفرینی و موجببهبودمزیترقابتیواطمینانخاطردر افزایش رضایت و درنتیجه ماندگاری بیشتر و افزایش کارایی می‌شود.
