هدف پژوهش حاضر ارائه یک الگو برای بین المللی سازی آموزش نیروی انسانی در وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی کشور، است. پژوهش از نوع کیفی بوده و برای تحلیل داده ها از روش گرانددتئوری استفاده شده است. به این منظور با 15 نفر از افرادی که در زمینه بین المللی سازی آموزش نیروی انسانی صاحب نظر هستند، با استفاده از شیوه نمونه گیری گلوله برفی، مصاحبه های عمیقی صورت گرفت. سپس داده های حاصل از مصاحبه ها از طریق کدگذاری باز، محوری و گزینشی تجزیه و تحلیل شدند. در پایان الگوی پاردایمی بین المللی سازی آموزش نیروی انسانی متشکل از شرایط علی، شرایط زمینه ای، شرایط مداخله گر، پدیده محوری، راهبردها و پیامدها ترسیم شد. پدیده اصلی الگوی طراحی شده، بین المللی سازی آموزش نیروی انسانی در وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی کشور، است. یافته های پژوهش نشان داد، عوامل علی شامل، زیرساخت ها، استانداردهای لازم، امکانات موجود و ضرورت های بین المللی سازی، هستند. عوامل مداخله گر شامل، شرایط سیاسی حاکم بر کشور، مراکز آموزشی و دانشگاهی، عوامل محیطی، یکپارچگی مدیریتی و عوامل اجرایی، است. عوامل زمینه ای شامل، فضای رقابتی و نگرش به پدیده جهانی شدن و راهبردها به صورت فرهنگ سازی، ایجاد ساختار مناسب علمی و پژوهشی، تبلیغات کارآمد، برنامه های اجتماعی و قوانین و مقررات، می باشد. پیامدهای یک سیستم بین المللی سازی آموزش نیروی انسانی نیز شامل، دستاوردهای فرهنگی، دستاوردهای اقتصادی، دستاوردهای ارتباطی و دستاوردهای آموزشی است.
