بازشناسی عرصه دیگر وجود در معماری درونگرای ایرانی با تأکید بر پدیدار آیینه در فلسفه سهروردی (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
توجه بیش از حد به قدرت لایزال استدلال و بی توجهی به فضاهای نهفته ذهنی، بحران های ناشی از گسست بین انسان معاصر و محیط مصنوع را ایجاد نموده است. براین اساس بازشناسی ریشه های پیوستگی ذهن و عین در عرصه های معماری گذشته اهمیت می یابد. این پژوهش با هدف شناخت عرصه عرفانی در معماری درونگرای ایرانی به مکاشفه عرصه دیگری در فراسوی آیینه وجود می پردازد. بدین منظور مبانی نظری پژوهش به صورت خاص بر جایگاه پدیدار آیینه در فلسفه سهروردی و نقش آن در معماری درونگرای ایرانی تأکید دارد. پرسش اصلی پژوهش به چگونگی پدیدارشدن ماهیت فضا در معماری می پردازد. روش کیفی این پژوهش شناخت شناسی مبتنی بر دیدگاه فلسفی تفسیرگرایانه بوده که با بهره گیری از راهبرد استدلال منطقی در پی شناخت واقعیت درونی فضا - مکان است. نتایج این پژوهش بیان می کند که انکشاف وجه دیگر چیزها و بازشناسی عرصه فراسوی آیینه با گذار از شیوه های نگاه درون و برون در عرصه های معماری درونگرای ایران میسر می شود. در این گذار «رویارویی ذهن و عین»، منجر به «دگرگونی معنوی و درونی فرد» شده و به «عرصه دیگری به نام دنیای عرفان» موجودیت می بخشد. براین اساس سلسله مراتب حضور در فضای معماری درونگرا با فلسفه سهروردی انطباق یافته و فرد با گذار از هفت مرحله؛ محنت جدایی از برون، وصال به درون، بیداری، حیرت، فنا و غوطه وری در عمق هزارتو، بازگشت و انکشاف یک پدیدار آیینه، به عرصه دیگر وجود هدایت می شود. در نهایتِ این مسیر، عرصه عرفان در فضاهای درونی معماری پدیدار خواهد شد.The Recognition of another Field of Existence in the Iranian Introverted Architecture Focusing on the Phenomenon of Mirror in the Suhrawardi's Philosophy.
Paying too much attention to the eternal power of reasoning and ignoring the latent mental spaces has created crises of the gap between the contemporary human and the artificial environment. Therefore, it seems vital to recognize the roots of the connection between the mind and the body in the fields of architecture in the past. Aiming to identify the mystical field in the Iranian introverted architecture, this study investigates another field, beyond the realm of existence mirror. The theoretical foundations of the research specifically refer to the position of the phenomenon of mirror in philosophy of Illumination and its role in the Iranian introverted architecture. The main research question refers to how the essence of space appears in the architecture. The qualitative method of this research is based on an interpretive philosophical view that uses the methodology of logical reasoning to explore the inner reality of space-place. The results show that the development of other sides of things and the recognition of the field beyond the realm of mirror would be possible by the transition from the methods of looking inside and outside in the fields of Iranian introverted architecture. Meanwhile, “the confrontation of mind and object” leads to “internal and external transformation of the human being” and creates “another realm called the world of mystics". The degree of presence in the space of introverted architecture is adapted to Suhrawardi's philosophy and passing through the seven steps of: the trouble of separation from the outside, joining to the inside, awakening, astonishment, annihilation, immersion in the depths of maze, the return and development of a mirror phenomenon, the human enters another realm of existence. At the end of this path, the mystics will appear in the interior spaces of architecture.
تبلیغات
