بازشناسی تحولات شیوه مواجهه با باغ های درون شهری از منظر آسیب شناسی تخریب (موردپژوهی: شهر تهران، سال های 1357 تا 1398 خورشیدی) (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
در سال های اخیر در کلان شهر تهران، یکی از مسائل چالش برانگیز در حوزه معماری و شهرسازی، شیوه مواجهه با باغ های درون شهری بوده است. در دوره حاضر، در کلان شهر تهران با وسعت حدود هفت صد کیلومترمربع، باغ هایی پراکنده در برخی مناطق شهری باقی مانده است که شیوه مواجهه با آن ها در ضوابط، مقررات و طرح و برنامه های توسعه شهری معین شده است. این پژوهش پس از بررسی ادبیات و پیشینه موضوع، به بررسی تحولات باغ های تهران، دسته بندی آن ها براساس معیارهای مختلف، منفعت ناشی از باغ و گروه های ذینفع می پردازد و نیز از منظر منفعت باغ های تهران، سه دوره متفاوت را در شیوه مواجهه با باغ ها متمایز می کند. این پژوهش، با محورقراردادن مداخلات معمارانه و شهرسازانه، در جستجوی راهبردها و در ذیل آن، راهکارهای یکپارچه، میان ذینفعان متنوع و متکثر است، به گونه ای که این راهبردها و راهکارها، تضمین کننده حفاظت از ارزش باغ های شهر تهران باشد. منظور از مداخله معمارانه و شهرسازانه، مداخلاتی از نوع وضع ضوابط و مقررات احداث بنا، نحوه استفاده از قطعات زمین، برنامه کاربری و مسائلی از این قبیل است. این پژوهش به لحاظ «ماهیت» پژوهش، از گونه پژوهش های «کیفی» از نوع «توسعه ای یا کاربردی» است. پژوهش با دو نمونه مواجه بود: خبرگان و ذینفعان. انتخاب خبرگان از نوع هدفمند، غیرتصادفی و از گونه گلوله برفی بوده است. مقصود از ذینفعانِ مرتبط با منفعت خصوصی در باغ های تهران، دو گروه اصلی مالکین و سرمایه گذاران، مقصود از ذینفعانِ مرتبط با منفعت عمومی، در حالت کلی عموم شهروندان و کلیت شهر است. این پژوهش همچنین تضادهای میان منفعت خصوصی و منفعت عمومی را از منظر سویه های مختلف حقوقی، مدیریتی، اقتصادی، فنی، فرهنگی و اجتماعی بررسی می کند. نتایج این پژوهش نشان می دهد که بیشترین تضاد میان عموم شهروندان با گروه های دیگر ذینفع در عوامل اقتصادی و مدیریتی بوده است، درحالی که بیشترین تضاد میان گروه های ذینفع خصوصی با هم در عوامل فرهنگی و اجتماعی بوده است و تضاد منافع در عوامل اقتصادی ندارند.An Investigation of the Evolution of Approaches to Dealing with Urban Gardens from the Pathology of Destruction (Case Study: Tehran, 1979 - 2020)
The ways how urban gardens need to be dealt with have been a challenging topic in architecture and urban planning. In the metropolis of Tehran with about 7 there are gardens scattered across some urban areas. Their management has been detailed in master and development plans. This research aims to examine the evolution of gardens in Tehran, and their classification based on different criteria as well as their benefits, and beneficiaries. Additionally, the study focuses on three different periods to investigate how the management of these gardens has evolved and scrutinize their impacts on the benefits. The literature and background of the subject have been reviewed to inform this research. This research draws upon architectural and urban interventions to seek strategies and offer integrated solutions to a variety of groups of stakeholders. It hopes that the strategies and solutions guarantee the protection of Tehran’s garden values. Architectural and urban planning intervention refers to building construction rules and regulations, how to use land plots, land use plans, and related issues. In terms of “nature”, this research is “qualitative”, the “developmental or applied” type. The sample included experts and stakeholders. The experts were purposefully selected through a non-random and snowball sampling technique. The stakeholders with private interests in Tehran gardens refer to two main groups: owners and investors. The stakeholders of public interest, in general, stand for the citizens, and the city as a whole. This research also examines the conflicts between private interest and public interest from different legal, managerial, economic, technical, cultural, and social aspects. In conclusion, this study shows that the greatest conflicts between the general public and other stakeholders have been in economic and managerial factors, while the greatest conflicts between private stakeholders have been in cultural and social factors. There is no conflict of interest in economic factors.
تبلیغات
