آرشیو

آرشیو شماره ها:
۹۹

چکیده

برزیل از قدرت های نوظهور است که در سال های پس از جنگ جهانی دوم توانسته روند رشد علمی و فناوری خود را علی رغم بی ثباتی های سیاسی حاصل از انتقال پی درپی قدرت از سیاست مداران به نظامیان و برعکس حفظ نماید. سیاست های علمی و فناوری برزیل اگرچه در دوران پیش از دموکراسی سازی در سال 1985 ، ناشی از اندیشه های ترقی خواه حکومت های نظامی و ملی ای بود که سرکار می آمدند،  ولی پس از 1985 برزیل سیاست های علمی و فناورانه خود را با ثبات و با برنامه ادامه داده است و حتی المقدور اجازه نداده  نوسانات اقتصادی بر این روند مؤثر واقع گردد. سؤال اصلی پژوهش: چگونه دیپلماسی علم و فناوری موجب پویایی سیاست خارجی برزیل شده است؟ چگونگی استفاده برزیل از دیپلماسی علم و فناوری و بررسی ابزارها، بازیگران و سیاست گذاری ها در اولویت بررسی قرار دارند. به نظر می رسد برزیل علاوه بر تقویت نهادها و برنامه های ملی در جهت تعیین راهبردهای علمی و فناوری چهار رویکرد اصلی در دیپلماسی را دنبال می کند: اول چندجانبه گرایی تجاری، دوم تخصص گرایی(مثلاً ابداع دیپلماسی سوخت های زیستی در قاره آفریقا که سال ها است فناوری تولید این نوع سوخت را در دست دارد)، سوم استفاده از نهادهای ملی مستقل از دولت مخصوصاً در جهت جذب بودجه و تبادلات دانشگاهی است مانند فاپسپ. تبادل اساتید، صاحب نظران، صاحبان صنایع و دانشجویان بین دول مختلف، چه آن هایی که فناوری برتر دارند که باعث ارتقای اندیشمندان بومی می شود و چه آن هایی که فناوری ضعیف تری دارند که باعث ایجاد بستر جهت تأمین منافع برزیل می گردد. چهارم غیرامنیتی سازی و تأکید بر وابستگی تجاری و اقتصادی مخصوصاً در منطقه آمریکای لاتین. این تحقیق به روش کتابخانه ای و اسنادی با رویکردی تبیینی_تحلیلی نگاشته شده است.

Brazil’s Foreign Policy and the Science and Technology Diplomacy

Brazil is counted among emerging powers now which has kept on its improvement after Second World War consistentetly. Despite of political instabilities throughtout these years (before 1985) Brazil kept on its way although the route of progress especially in the field of science and Technology compeletely tied up with the prevailed government, whether officers of politicians. After 1985 Brazil has saved stability of the state despite of economic instabilities. The main question is how Brazil leveraged Science Diplomacy to its national interests and which instruments and plans are preferred? It seems Brazil at the first step has strengthened its national institutions and national programs and outlooks. Overally its policy could be categorized in four main scopes. First Commercial Multilateralism, second Specialization (for example initiative of Biofuels Diplomacy and expanding its influence throughout the Africa), third is leveraging Independent National institutions for academic exchanges and subsidy granting. The most significant Brazilian Independent National institution is the State of São Paulo Funding Agency (Fapesp), and finally Desecuritizing its relations with other Latin American countries.  

تبلیغات