عربستان سعودی؛ صورت بندی آنتاگونیستی «امر سیاسی» و گسترش خشونت سیاسی در بستر خیزش های مردمی خاورمیانه (2011 تا 2017) (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
عربستان سعودی یکی از مهم ترین دولت های ایدئولوژیک منطقه خاورمیانه است که فرقه وهابیت نقش زیادی در فرایند تشکیل و تداوم حیات سیاسی آن ایفا کرده است؛ به نحوی که به منزله پایگاه و پناهگاه عمده سلفی ها، همواره در تولید و بازتولید گونه ای از گفتمان جهادی منطقه ای و فرامنطقه ای نقش اصلی را داشته است. پژوهش حاضر، درصدد پاسخ به این پرسش کلیدی است که «امر سیاسی» در گفتمان حکومتی عربستان سعودی چگونه صورت بندی شده است و این صورت بندی چه تأثیری بر رویکرد سیاست خارجی این کشور در منطقه (بین سال های2011 تا 2017) داشته است؟ فرضیه مورد آزمون پژوهش این است که «بر پایه گفتمان سیاسی حاکم بر رژیم عربستان سعودی (با دال مرکزی اسلام سنی وهابی)، خوانش عربستان سعودی از مفهوم امر سیاسی، آنتاگونیستی/ تخاصمی (بر پایه دوست/ دشمن) است و از این رو بازتولید این رویکرد در عرصه سیاست خارجی موجب گردید که این کشور، سیاست حذف «غیر» (از جمله جمهوری اسلامی ایران و جنبش های اسلامی مورد حمایت این کشور) را در صدر اولویت های خود قرار دهد، این امر به نوبه خود به شکل گیری و تقویت گروه های تندروی سلفی جهادی و گسترش خشونت سیاسی در منطقه دامن زده است». برای آزمون و تبیین متغیرهای اصلی پژوهش، از مفهوم پردازی کارل اشمیت در خصوص امر سیاسی و روش تحلیل گفتمان لاکلائو و موف بهره گرفته شده است.Saudi Arabia; The Antagonistic formulation of the Political and the Spread of Political Violence in the Context of Popular Uprisings in the Middle East (2011 to 2017)
Saudi Arabia is one of the most important ideological states in the Middle East region, and the Wahhabi sect has played a large role in the process of forming and continuing its political life; As the main base and refuge of the Salafis, it has always played a major role in the production and reproduction of a regional and extra-regional jihadist discourse. The present research seeks to answer the key question of how “the political” is formulated in the government discourse of Saudi Arabia and what effect has this formulation had on the foreign policy approach of this country in the region (during the years 2011-2017)? The hypothesis tested by the research is that “based on the political discourse ruling the Saudi Arabian regime (with the central signifier of Sunni Wahhabi Islam), Saudi Arabia's reading of the concept of “the political” is Antagonistic/hostility (based on friend/enemy). Therefore, the reproduction of this approach in the field of foreign policy made this country put the policy of eliminating "others" (including the Islamic Republic of Iran and the Islamic movements supported by this country) at the top of its priorities. This, in turn, has fueled the formation and strengthening of radical Salafi-Jihad groups and the spread of political violence in the region”. For testing and explaining the Main Variables of the Research, Carl Schmitt's Theory of the Concept of the Political and Laclau and Mouffe's Discourse Analysis Method have been used.
تبلیغات
