چالش های ائتلاف اسلامگرایان و سکولارها در تونس و ظهور اقتدارگرایی پس از بیداری اسلامی (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
پس از بیداری اسلامی در تونس، فروپاشی دیکتاتوری «زین العابدین بن علی» رئیس جمهوری این کشور و شکل گیری نظام سیاسی دموکراتیک و پارلمانی، دوجناح سیاسی تأثیرگذار در این کشور به همکاری و همگرایی با یکدیگر روی آوردند. جنبش النهضه به عنوان مهم ترین جریان سیاسی تونس نقشی تعیین کننده در تحولات سیاسی داشت و احزاب دیگر ازجمله احزاب سکولار از تشکیل دولت ائتلافی با النهضه استقبال می کردند. مشارکت اسلامگرایان با احزاب مخالف (سکولار) در تونس و تشکیل دولت های ائتلافی هرچند در ابتدا موفقیت آمیز بود اما با تشدید اختلافات بین این دو جناح سیاسی ادامه پیدا نکردند و به بن بست رسید. در این کار پژوهشی علل ترغیب اسلامگرایان و احزاب سکولار به تشکیل دولت ائتلافی و سپس امتناع از آن مورد بررسی قرار می گیرد. سؤال مقاله حاضر این است که زمینه های ائتلاف سیاسی اولیه بین اسلامگرایان و سکولارها پس از بیداری اسلامی در تونس چه بوده است و چرا این ائتلاف فروپاشید؟ فرضیه این تحقیق نشان می دهد که دیدگاه الغنوشی و سران جنبش النهضه به اسلام میانه رو و دموکراسی، تشکیل ائتلاف و مشارکت سیاسی با احزاب مخالف (سکولار) را امکان پذیر کرد، اما اختلاف نظر برسر تصویب قانون اساسی و فعالیت گروه های سلفی موجب امتناع این دو جناح از شکل گیری ائتلاف شد که پیامد آن شکل گیری نظام سیاسی اقتدارگرا در این کشور بود. این مقاله، پژوهش نظری است که با مطالعه از منابع اولیه ازجمله کتاب ها و مقالات نوشته شده است و جمع آوری داده ها نیز بر مبنای روش کتابخانه ای بوده است.The Challenges of the Coalition of Islamists and Secularists in Tunisia and the Emergence of Authoritarianism after the Islamic Awakening
After the Islamic awakening in Tunisia, the collapse of the dictatorship of Zine El Abidine Ben Ali, the President of this country and the formation of a democratic and parliamentary political system, the two influential political factions in this country began to cooperate and converge with each other. The Ennahda movement, as the most important political trend in Tunisia, played a decisive role in political developments and other parties, including secular parties, welcomed the formation of a coalition government with the Ennahda. The participation of Islamists with the opposition (secular) parties in Tunisia and the formation of coalition governments was successful at first, but with the intensification of the differences between the two political factions, did not continue and reached a dead end. In this research work, the reasons for persuading Islamists and secular parties to form a coalition government and then refusing to do so are investigated. The question of the article is what were the grounds of the initial political alliance between Islamists and secularists after the Islamic awakening in Tunisia and why did this alliance collapse? The hypothesis of this research shows that "Al-Ghannoushi and the leaders of the Ennahda movement towards moderate Islam and democracy made it possible to form a coalition and political partnership with the opposition (secular) parties, but the disagreement over the approval of the constitution and the activities of the Salafist groups made these two factions refuse to form a coalition, which resulted in the formation of an authoritarian political system in this country. This article is a theoretical research that was written by studying primary sources such as books and articles, and data collection was based on the library method.
تبلیغات
