سعید ابوالقاضی

رویه مالوف در بررسی مفهوم انقلاب و انقلابی بسنده کردن به بخش سیاسی اندیشه های شریعتی بوده است چرا که شریعتی خود به اسلام سیاسی و عملگرا و ایدئولوژیک تاکید داشت. در این پژوهش کوشیدیم که با بهره گیری از روش پس کاوی نشان دهیم که برای فهم این مفاهیم در نظام اندیشگی شریعتی توجه به ابعاد هستی شناسانه اندیشه او می تواند دیدی متفاوت را فراهم آورد. روش ساختارگرایانه پس کاوی این امکان را فراهم آورد تا از طریق یک ناظر بیرونی اندیشه شریعتی را به شکل یک نظام تلقی کنیم یافته پژوهش آن است که انقلاب برای او صرفا امری سیاسی و مربوط به کنش سیاسی در برهه ای خاص نبود که برای تشکیل نوع خاصی از حکومت انجام گیرد و پس از آن ثبات باشد. به تعبیر او انقلابی که صرفا سیاسی باشد ایده ای است مارکسیستی و از نظر او ناکافی. انقلاب بیش و پیش از اینها برای او امری هستی شناسانه و مربوط به خودسازی بود. انقلابات جوهری و اجتماعی ادامه خواهد یافت زیرا که انقلاب، عصیان، حرکت، و تکامل در تاریخ بعد هستی شناسانه انسان است.

مدیریت اسلامی، توان اداره نمودن یک مجموعه، برای رسیدن به اهدافی مشخص، طبق اخلاق و توحید اسلامی است. از آنجا که یکی از بخش های مهم مدیریت، اخلاق مدیریتی است و به این مهم، کمتر پرداخته شده، این نوشتار با استفاده از سیره و احادیث امام رضاg که نقش بسیار پررنگی در تبیین مدیریت اخلاقی برای نسل های مختلف دارد، کوشیده است، بخشی از این خلا را پر کند. نتایج پژوهش نشان می دهد، مدیر باید شرایط خاصی مانند علم، بردباری، اخلاق نیکو و خداترسی در تمامی بخش های مدیریتی را داشته باشد و وظیفه شناس و متواضع برخورد کند و با تلاش و برنامه ریزی به اهداف سازمان کمک کند. روش تحقیق این پژوهش توصیفی تحلیلی است و جمع آوری داده ها به صورت کتابخانه ای از کتب شیعی انجام شده است و از احادیث امام رضاg نکات مدیریتی استخراج و روشن سازی شده است.

تمدن سازی نوین اسلامی از بیانات ارزشمند و افق های بلند مقام معظم رهبری(دامت برکاته) است که چندین سال است در بیاناتشان بدان تأکید کرده و مردم و مسئولان را با ارائه راهکار و پیشنهاد به سمت آن سوق می دهند. ازاین رو باید اندیشه ها و نقشه راه مشخص باشد تا بتوان در مسیر تمدن سازی نوین اسلامی گام برداشت. ابتدا باید دانست تمدن اسلام از ابتدا تاکنون چه سیری داشته است و هم اکنون در چه وضعیتی است و سپس با توجه به مبانی مستحکم اسلامی، ظرفیت ها و موانع، تلاش و کوشش و مدیریت در جهت تمدن سازی نوین اسلامی را نظریه پردازی کرد. برای وصول به چنین هدفی، لازم است برای چند پرسش اساسی به دنبال پاسخ بود: یک. تمدن نوین اسلامی چیست؟ دو. ظرفیت های ما برای رسیدن به تمدن نوین اسلامی چیست؟ سه. وظایف و مسئولیت های ما برای رسیدن به تمدن نوین اسلامی چیست؟