محمد خسروی طناک

با توجه به اهمیت نوآوری در نظام آموزش وپرورش، این پژوهش به بررسی تأثیر رهبری کوانتومی بر نوآوری سازمانی با نقش میانجی سرمایه اجتماعی در میان مدیران مدارس سطح شهر بیرجند پرداخته است. پژوهش حاضر از لحاظ هدف، کاربردی و از نظر ماهیت و روش، توصیفی از نوع همبستگی است. به منظور سنجش رهبری کوانتومی از پرسش نامه عظیمی(1390)و جهت سنجش نوآوری سازمانی از پرسش نامه ساعتچی و همکاران(1389) استفاده شد. سرمایه اجتماعی نیز با استفاده از پرسش نامه ناهاپیت و گوشال(1998) مورد سنجش قرار گرفت. پایایی پرسش نامه ها با استفاده آزمون آلفای کرونباخ مورد بررسی قرار گرفت. به منظور سنجش روایی پرسش نامه ها از روایی محتوا استفاده شد. جامعه آماری پژوهش حاضر را کلیه مدیران مدارس سطح شهر بیرجند تشکیل دادند. مطابق جدول جرسی مورگان 134 نفر از مدیران از طریق نمونه گیری تصادفی ساده به عنوان نمونه انتخاب شدند. به منظور تأیید یا رد فرضیات از روش الگویابی معادلات ساختاری با کمک نرم افزار Warp-PLS استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد که رهبری کوانتومی بر نوآوری سازمانی و سرمایه اجتماعی تأثیر مثبت و معنی دار به ترتیب به میزان 59درصد و 57درصد دارد. همچنین سرمایه اجتماعی تأثیر مثبت و معنی داری به میزان 21 درصد بر نوآوری سازمانی دارد. در نهایت رابطه میانجی گری جزئی سرمایه اجتماعی مورد تأیید قرار گرفت. با توجه به یافته ها به مدیران مدارس پیشنهاد می شود که به مفهوم رهبری کوانتومی توجه ویژه ای مبذول دارند و با استفاده از مهارت های اساسی این سبک رهبری، نظام آموزشی را رهبری و هدایت کنند.