سحر مجیدی هتکه لویی

مقدمه: کاهش شاخص های کیفی در مبادی ورودی شهرها به عنوان یکی از فضاهای عمومی شهری، یکی از مشکلاتی است که شهرها با آن روبه رو هستند. امروزه ورودی شهرها با وجود کاربری های ناسازگار و بدمنظر و عدم وجود سلسل ه مراتب بین محیط خارج و محیط شهری به فضایی ناکارآمد و بیهوده بدل شده اند. هدف از پژوهش حاضر در گام اول شناخت مؤلفه های مؤثر بر کیفیت فضای ورودی شهرها و در گام بعدی اولویت بندی و ارزیابی این مؤلفه ها در محدوده مورد مطالعه است. داده و روش: پژوهش از نوع پیمایشی و با رویکردی توصیفی- تحلیلی با استفاده از پرسشنامه محقق ساخته انجام شده است. جامعه ی آماری با توجه به محدودیت های تحقیق، 65 نفر از میان متخصصین معماری و شهرسازی که با محدوده مورد مطالعه آشنا بوده اند؛ انتخاب شدند. در ادامه در قالب مصاحبه ای از آن ها خواسته شد که با مشاهده تصاویر محدوده مورد مطالعه، میزان اثرگذاری متغیر مطرح شده در هر سؤال را در ورودی شمال غربی زیراب به درصد بیان کنند. برای تحلیل از آزمون فریدمن، تحلیل عاملی و آزمون T استفاده شده است. یافته ها: نشان دهنده آن است میانگین کل شاخص های ورودی با کیفیت از منظر متخصصین با مقدار 51 از 100 در وضعیت نامطلوبی قرار دارد. در همین حال یافته ها نشان داده اند که «نورپردازی در شب» و «حفظ فرم و شکل طبیعی زمین» بالاترین اثر در حفظ کیفیت ورودی شهر را دارند. نتیجه گیری: به نظر می رسد که باید اهمیت حیات شبانه و زیبایی های شهر، ایجاد حس امینت در شب و همچنین توجه به بستر زمینه و طبیعی زیبای مناطق در برنامه ریزی ها و طراحی های شهری مد نظر قرار گیرد.