زهرا شایسته فرد

هدف: حفظ سازش در روابط زوجین مهمترین رکن پایداری بنیان خانواده است. ازاین رو پژوهش حاضر به منظور ارائه مدل هوش هیجانی در سازش روابط عاطفی با میانجی گری مهارت های ارتباطی در دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی همدان اجرا شد. روش پژوهش: آزمودنی ها 410 نفر از زنان دانشجوی متأهل دانشگاه علوم پزشکی شهر همدان در سال 1399-1398، بودند که پرسشنامه های 90 سوالی هوش هیجانی بار- آن، پرسشنامه سازگاری زناشویی اسپانیر (DAS)، و پرسشنامه مهارت های ارتباطی کریستنسن و سالاوی(CPQ) را به صورت نمونه در دسترس تکمیل کردند. و تجزیه وتحلیل داده ها به روش تحلیل مسیر و با استفاده از نرم افزارAMOS و SPSS نسخه 20 انجام شد. یافته ها: نتایج نشان داد به طور مستقیم در مولفه های هوش هیجانی، مسئولیت پذیری و شادمانی بصورت مثبت و با 99 درصد اطمینان و نیز تحمل فشار روانی بصورت منفی و با 95 درصد اطمینان بر سازش عاطفی در زوج ها نقش دارند. در مورد رابطه غیر مستقیم مولفه های هوش هیجانی با سازش عاطفی با میانجی گری مهارت های ارتباطی به صورت مثبت و در سطح اطمینان 99 درصد معنادار است. نتیجه گیری با توجه به نقش معنادار مولفه های هوش هیجانی، مهارت های ارتباطی، درمانگران می توانند در بحث بررسی و درمان مشکلات سازگاری زناشویی به بررسی میزان مسئولیت پذیری، شادمانی، افزایش تاب آوری در برابر فشار روانی و آموزش مهارت های ارتباطی در زوجین بپردازند.

زمینه و هدف: یکی از عوامل موفقیت آمیز در زندگی زناشویی، مهارت های ارتباطی مناسب بین زوجین است؛ تحقیقات مختلف نشان داده است که مشکلات ارتباطی از رایج ترین مشکلاتی است که زوجین بیان می کنند. پژوهش حاضر به منظور ارائه مدل سبک های دلبستگی در سازش روابط عاطفی با میانجی گری مهارت های ارتباطی در دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی همدان اجرا شد. روش پژوهش: روش پژوهش حاضر از نوع همبستگی و مدل سازی معادلات ساختاری بود. جامعه آماری این مطالعه شامل 410 نفر از زنان دانشجوی متأهل دانشگاه علوم پزشکی شهر همدان در سال 99-1398 بودند که به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. داده ها با استفاده از پرسشنامه سازگاری زناشویی (اسپانیر، 1976)، پرسشنامه سبک های دلبستگی بزرگسالان هازان و شاور (1985) و پرسشنامه مهارت های ارتباطی کریستنسن و سالاوی (1984) جمع آوری شد. تجزیه وتحلیل داده ها به روش تحلیل مسیر و با استفاده از نرم افزار AMOS و SPSS نسخه 20 انجام شد. یافته ها: نتایج نشان داد دلبستگی ایمن (14/0= β ؛ 001/0> P ) دارای اثر مستقیم بر مهارت های ارتباطی بود. همچنین مسیر غیرمستقیم دلبستگی ایمن با سازش عاطفی با میانجی گری مهارت های ارتباطی معنادار بود (001/0> P ). نتیجه گیری: بنابراین، با توجه به نقش معنادار مؤلفه های سبک دلبستگی ایمن و مهارت های ارتباطی، درمانگران می توانند در بحث بررسی و درمان مشکلات سازگاری زناشویی به بررسی میزان مسئولیت پذیری، شادمانی، افزایش تاب آوری در برابر فشار روانی و آموزش مهارت های ارتباطی در زوجین بپردازند.