جهانگیر یاری حاجی عطالو

این مقاله کارائی درونی در نظام آموزش و پرورش را مورد بررسی قرار داد. کارایی درونی نظام آموزش و پرورش بیانگر چگونگی گذر تحصیلی دانش آموزان در هر دوره ی تحصیلی است و به بعد کمی عملکرد نظام آموزشی ناظر است. روش تحقیق در این پژوهش از نوع مروری کیفی و کتابخانه ای می باشد. از جمله روش های محاسبه کارآیی درونی آموزش و پرورش، می توان به جریان دانش آموزی، محاسبهء درصدهای جریان (شامل درصد ارتقا، درصد تکرار و درصد ترک تحصیل)، چگونگی استفاده از درصدهای جریان در برنامه ریزی آموزشی، تحلیل کوهورت برای محاسبهء شاخصهای کارآیی، از جمله نسبت اتلاف ، میانگین طول دورهء تحصیل و درصد ماندگاری اشاره نمود. در این پژوهش به روش ها و ابزارهای متعارف برای تحلیل و ارزیابی عملکرد ، مانند ، تحلیل هزینه پرداخته شد. نهایتا در جهت بازدهی بیشتر نظام آموزشی کشور پیشنهاد شد تا از تحولات کارایی درونی نظام آموزش و پرورش ارزشیابی های مستمر بعمل آید.